teken gastenboek terug De blog van Jits
geheime boodschap toegevoegd 2008-08-16 |
| datum | 2008-08-14 |
| plaats |  |
| boodschap | Lieve Jitske. We hebben maar kort van elkaar kunnen genieten, nog geen anderhalf jaar. Maar in die tijd heb ik je mogen leren kennen als een enorme warme persoonlijkheid. Je hebt velen laten genieten van je warmte, maar ook van schoonheid, van humor, van oprechtheid. En het kostte je geen moeite... je spiegelde alleen maar al het moois in die ander. Ik dank je vanuit mijn hart voor de mooie wijze waarop je dit deel van je leven geleefd hebt. 08-08-08: je hebt ons niet op een mooiere datum kunnen verlaten. Lieve familie en vrienden. Veel sterkte met het vertrek van Jitske uit dit aardse bestaan. Ik ben ervan overtuigd dat ze jullie, en ons allemaal, met dezelfde interesse zal blijven volgen en steunen, maar nu vanuit een andere werkelijkheid. |
| datum | 2008-08-13 |
| boodschap | Spreid je vleugels en onmarm ons voor altijd. Dag lieve Jitske |
| datum | 2008-08-13 |
| plaats | |
| boodschap | Lieve Jitske, Al jaren struin ik alle schoolbank.nl'en en hyves'en van deze wereld af om je te vinden. En toen ik deze week je naam in de krant las, was het te laat. Hoewel onze levens zich de laatste dertig jaar niet meer gekruist hebben, is de herinnering uit onze eerste schooljaren nog erg levendig. Je was verlegen, bescheiden, maar altijd vrolijk en je glimlach staat ook op alle foto's die ik uit die tijd heb. Op een foto rennen we de hoek om van het schoolgebouw tegenover Endegeest. We hebben in een korte tijd veel schoolgebouwen gezien trouwens. Ik verdween abrupt van Elkerlycke en dat was dat. Maar ik herinner me jullie huis in Leiden, de hoge gang en de tegeltjes op de muur, logeerpartijtjes en dat Wendelien Pien was. Aan jou leven op aarde is een einde gekomen, maar ergens zal je voortleven en daar zullen ze ook verliefd op je worden omdat je een mooi persoon bent. Ik las hier dat je sociaal en bewogen geleefd hebt, dat maakt me blij. Maar intens verdrietig ben ik voor de mensen om jou heen die nu zonder je moeten verder gaan. Ik heb al dertig jaar geleefd met de herinnering, maar voor Richard, Mees, Samuel, je ouders, Karin, Pien en hun gezinnen zijn herinneringen vanaf nu alles wat ze hebben. Ik wens ze alle sterkte toe met het dragen van dit ongelofelijke verlies. Lieve Jitske, ooit zullen onze paden elkaar kruisen, daar waar het goed is en waar je nu hopelijk rust hebt gevonden. Dank voor de mooie herinnering, je glimlach en vriendschap. lfs Daan |
| datum | 2008-08-12 |
| plaats | |
| boodschap | Dag Jitske, Omdat ik er morgen niet zal zijn neem ik hierbij afscheid van je in de hoop en verwachting dat je verlost bent van de vreselijke periode die je de afgelopen weken hebt doorgemaakt. Juist deze week, terwijl de nieuwe studenten door de straten van Utrecht lopen, denk ik met plezier terug aan onze introductietijd 22 jaar geleden waar jij je ("illegaal"  bij ons groepje aan sloot omdat jouw beste vriendin (Marie-Louise) bij ons was ingedeeld. Het was een erg leuke periode, zeker ook dankzij jou. Later deden we dat nog eens over tijdens een prachtig kerstdiner dat jij en ML voor ons organiseerden.Weer een paar jaar later (najaar 1989) kwam je ook als vrijwilliger bij de Kindertelefoon werken. Het was opnieuw erg leuk om, in dit geval, met je samen te werken. Je bracht veel creativiteit mee naar de Kt. Daarnaast deelden we de passie voor flamenco (en emmers sangria tijdens een feest op de Houtmanstr). Nadat je afscheid nam als vrijwilliger, waren onze ontmoetingen door de jaren heen sporadisch maar warm en vond ik het leuk te horen met welke uitdaging je nu bezig was terwijl ik elke keer weer vertelde dat ik nog bij de Kt werkte. Je laatste uitdaging bleek te groot; geen enkel mens verdient hieraan te worden blootgesteld. Hopelijk kom ik je nog eens tegen in een ander leven of iets dergelijks. In dit leven zal je erg worden gemist en wens ik je familie en vrienden hier heel veel sterkte mee. Liefs, Rick |
| datum | 2008-08-12 |
| plaats | |
| boodschap | Lieve Jitske, Oude maatjes van de Kindertelefoon in Utrecht. De krant blijkt niet te liegen en het is niet iemand met toevallig de zelfde naam.. Je foto en alle verhalen hier verbannen de twijfel; dit gaat echt over jou! maar het is nog niet te geloven. Herinneringen worden als een oud foto-boek weer levend; Op straat bij jouw studentenkamer buiten dansen in een zomerse wolkbreuk.. Terschelling december 1990;jij was er bij toen ik mijn man leerde kennen.. En nu lees ik dat jij ook een lieve man en een mooie lieve zoon hebt, alleen ben jij er niet meer. Lieve Jitske, ik gedenk je morgen in stilte thuis, hier in Den Bosch en steek een kaarsje op voor jou en jouw geliefden. Rachel |
| datum | 2008-08-11 |
| boodschap | Lieve Jitske, Warme herinneringen aan onze jaren samen op Elckerlyc, logeerpartijtjes bij jou thuis en in Eersel. Daarna ieder onze eigen weg gegaan. Ik lees alles geschreven hier op deze blog; de woorden maken diepe indruk, raken mij en ik heb enorm respect voor jou en voor alle mensen die jou zo dierbaar zijn en die, ieder op hun eigen manier, jou hebben bijgestaan tijdens deze periode. Lieve Jits, Daar waar je nu bent is geen pijn, ik weet het zeker. Pauline Ik wens alle mensen die jou liefhebben alle sterkte en moed die ze zo nodig zullen hebben. |
| datum | 2008-08-11 |
| plaats | |
| boodschap | Hoe vreemd... Een jaar of 25 geleden zaten we samen op het Agnes, en een paar weken geleden moest ik ineens aan je denken. Waarom weet ik niet en ik heb er dan ook niks op uit gedaan. Tot ik gisteren in de NRC je overlijdensadvertentie las. Ik ben op internet gaan zoeken en kwam meteen bij dit blog uit. Ik zag je foto's, mens je bent in die jaren geen steek veranderd! Maar wel verschrikkelijk ziek geworden en overleden... Ik wens je man, je kinderen, je ouders, je zussen en verder iedereen die je dierbaar is ongelooflijk veel sterkte toe. |
geheime boodschap toegevoegd 2008-08-10 |
| datum | 2008-08-09 |
| boodschap | In herinnering Jitske Bijna 25 jaar geleden, het was lente 1994, kwam Jitske ineens in ons studentenhuis in Leiden. S. gaf haar bijles wiskunde, ik hielp met haar boekenlijst Nederlands. Wat is ze mooi, zeiden bewoners en bezoekers van het huis. Sindsdien vragen ze - als ik ze zie - hoe is het met Jitske? Heel goed zei ik de laatste jaren. En nu? Ze kunnen het niet meer vragen, maar ze zullen haar nooit vergeten. Radboud |
bladzijde 7 van 39 << eerste < 4 5 6 7 8 9 10 > laaste >>